kendim ile sohbetim
söz vererek başlıyorum bu sefer
ağzıma adımı almıyorum
çünkü isimsizim artık
kelimelerde boğulmak yok
cümlelere sığınmak yok
yazdığım şiirleri okumak yok
terkettiğim hayalleri yeşertmek yok
onun kolllarında olmanın bedeliydi bu acı
bir sabah aşkla uyanıp
aynı gece göz yaşlarıyla uyumak
ne tatlı her bir anısı
ve söz ile bitiriyorum her şeyi
artık çocuk adamın aşkla olan intikamı
şehvetle alınan her yeni ikram
ve bu dünyada silinemez bırakılan her iz
yaradana olan sözüm ve duâm
Kayıt Tarihi : 15.10.2024 01:23:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!