Rüzgârın kökleri kanıyor güllerin içinde
yakıyor bir anka için bütün kuşları
granit gövdesini yadsıyan sfenks
kasıklarında düğümlenen ateşte
telefonun ucundaki ses bir ırmağın
gel diyor martılara götüreyim seni
kan kardeşi ol maviyle
deniz
..........
..........
Kayıt Tarihi : 15.9.2018 17:53:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!