İsimsiz Şiiri - Sakli Kentim

hayatı yaşamak gerek güvercin özgürlüğünce
korkmadan,

gökyüzünün maviliğinin üzerine düşen beyaz bulutlar misali
severek,

yaşamak icin sevmek gerek,
o yüzden sıkı sıkı sarılmalı sevdiğine
yeri geldiğnde ateş olmalı yakmalı yeri geldiğinde yağmalı
gökyüzünden
nisan yağmurları gibi delicesine ama
incitmeden ıslatmalı

severken ağlamalı hayatı hissetmek icin
inci tanelri dökülmeli gözpınarlarından hayata dair sevdiğine dair.
yırtık ayakkabıyla gezmeli gerektiğinde
aç kalmalı kendisi sevdiği icin
sevgisinden beslenmeli yasamak icin

güvercinlerle konusabilmeli,
yağmurdan sonraki gökkuşagı gibi olmalı hayat
öylesine renkli ama tek
sevmeli insan ilk önce sonra bağlanmalı
hayatını feda edebilmeli bir hayata karşılık

hep hayat acımasız derler,

hayat değil acımasız olan hayatı paylaştıklarımızdır acımasız olan
adınada hayat deriz
aslında annemizdir babamızdır sevdiğimizdir ugruna can veririm dediğimizdir.
nekadar sevgi dolu olsalarda
acımasız yanları vardır hepsinin

hep terkedilişlerden hep ihanetlerden hep vefasızlıklardan bahsediriz ya
sonrada hayat ne kadar acıömasız der geceriz

yakıştırımayız cünkü sevdiklerimize
hayat deği acımasız olan
hayatı acımasız KILAN bizler değilmiyiz

oysa hayat güzel yşamak güzel sevmek sevilmek güzel
kuşların kanat çırpışı
baharda yağan yağmur o çim kokusu
yağmurda yürümek kafanda bin düsünce varken

hayatı seviyorum sevmeyi seviyorum
şairin dediği gibi

EY HAYAT NERDE KALMIŞTIK