ben bende değilim artık
sen benim hiç olmadınki
sana sendekiler yeter
beni bana bırak yeter...
acaba dedim......
yanılıyor olabileceğimi...
ihtimali ile defalarca
kendi kendime
oda seni seviyor diye yalan söyledim
ama bu son veda
her zamanki gibi gerçekler
bir tokat gibi seviyeli
yüzümü okşadı
bahanelerine hep inandım
yalan olduğunu bile bile
ama....
biliyormusun?
bunun bahanesi bile yok
kendi ellerinle öldürdün
o son itirafın
vee...
inat bahanen
hala orada duruyor
ve beni yaşarken öldürüyor
bu utanç bana yeter
bundan sonra bahaneye gerek yok
gerçekleri yaşayalım olurmu
sen kendini biliyorsun
herkezde seni tanıyor artık
beni bana bırak
yalanların senin olsun
umut başka
mutluluk başka
yaşam başka
hayatın gerçeği bu
kırk yaşından sonra
bir daha öğrettiğin için bana
teşekkür ederim
bu ahmak gönül
biliyordu aslında
herkes kadar herşeyi
vazgeçemiyordu
bugün bundan sonra
bitti...
yaşam acılıda olsa
düşlerim sende gömüldü
affet beni olurmu
sözümde duramadım
bundan sonra
senden sonra
seni sevmeyeceğim
canımı yakan senin için değil
senin uğruna döktüğüm
gözyaşlarıma acıyorum
bunca zamandır
herşeye rağmen
seni sevdiğim için
kendimden tiksiniyorum
Kayıt Tarihi : 28.5.2014 01:16:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Ali Topcuoğlu](https://www.antoloji.com/i/siir/2014/05/28/isimi-neyse-artik.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!