Dağılır gökyüzüne gecenin simsiyah örtüsü,
Düşer fikrime ışıktan yağmur gözlerin.
Acı ve uzun bir özlem kuşatır sensizliğimi.
Bir özlem,bir çığlık dolanır dilime.
Derim ki;
Işıktan yağmur gözlerini,
En heybetlisinden bir kuş yap.
Gelip konsun korkuluksuz ve ışıksız pencerelerime.
Değsin ufuk çizgisi gibi uzayan geceme.
Değsin bilincimin tenhalaşan sesine.
Çıkarsın kirpiklerime takılan umut çocuklarının uçurtmalarını.
Çıkarsın gözbebeklerime yapışan yarınsız çocukların cansız bedenlerini.
Belki o zaman diner ışığa olan özlemim,
Belki o zaman biter geceye dair nöbetim...
Kayıt Tarihi : 10.10.2021 00:13:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Muhammed Okay](https://www.antoloji.com/i/siir/2021/10/10/isiktan-yagmur-gozlerin.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!