Işık Aktaş Şiirleri - Şair Işık Aktaş

Denizi çaldım bu gün;
İstanbul bensiz kaldı.
aşk'ı koydum yerine;
bu sefer sensiz kaldı.
seni çaldılar benden;
her şey nefessiz kaldı.

sonsuzluktu sensizlik
kayboldum
bulamıyorum beni.
bıraktığın yere bak,
eğer karşılaşırsan
senden alırım geri...

Merhaba Kayıp Filozof

Yüreğim;
içi boşaltılmış kiralık bir ev,
sıcaklığı sende kaldı.
senin kanın doluyor damarlarıma.

Yalnızım,
soluğum sığmıyor boğazıma,
el ayak çekilmiş,
sessiz zamanlarda
öksüz saatler başladı yine;
tenim hasret kokuyor,

her akşam,
bütün mahalle uyuduktan sonra ben yatıyorum.
yüreğime batan dikenleri ayıklıyorum.
tek tek söndürüp sokağın ışıklarını,
son kıymığı çıkarıp, aklıma kendim saplıyorum.

Yaşamın Kıyısında
Bir Delinin Çığlıkları...

akıp giden yılların
esamesi okunmaz
koca bir yalnızlık bu,

Baharı yaşamadan kışları gördüm.
Ben aşkı yaşarken hep, başlara döndüm.
Sonsuzluktu sensizlik,
kanadı kırılmış kuşlara döndüm.
çok çabuk geçti yıllar,
büyümüşüm meğerse;

Gidenlere...
(hasretle)

Uzun uzun ırmakların, kısa kısa öyküleri vardır.
Hani susmak, konuştuğun kadarını unutmak gibidir.
ve konuştuğun kadarını anımsamak,

bir gün,
ılık bir meltem olurum,
denize yoldaş.
türküler söylerim.

bir bakarsın,

Merhaba Kayıp Filozof

Ay ışığında
küçük su birikintisini
biriktiriyorum avuçlarımda.
gece boyunca