Gözlerin nasıl bakar acaba şimdi
denizi benim gibi seyreder misin?
hayata isyanımdır deniz benim;
kimi zaman umut,
kimi zaman sonsuzluk,
kimi zaman ağıttır maziye
Özleminin sarhoşluğu
yalnızlığımı acıtıyor.
yüreğimden adın geçti,
kulağımdan sesin,
yalnızlığım yalnız kaldı.
nirvanayım şimdi ben,
Merhaba Kayıp Filozof
Bu gece,
ışıklar saldırıyor yatağıma;
her yanımda oynaşıp duruyor geçmiş.
Kalkıyorum, bütün perdelerimi yırtıyorum,
Boşamıdır onca söz;
elbetteki sadık yar toprak.
samimi bir dikene muhtaç
ellerim çiçek açtı.
sahte sular yerinde dursun.
nefes almak istiyor köklerim.
Yalnızlığın Kıyısında
yalnızlığı,
ben istemeden taktılar yakama.
hep hüzün dolandı ayaklarıma.
haykırış;
Merhaba Kayıp Filozof
Çizgilerin devrimcil boşluğunda
atalarımın pencere açılmışlığı gezinir.
yolculuklara dönüşür müzikler.
bir muavinin uykusudur
Sen gidince,
ben büyüdüm biliyor musun,
en büyük acılara şefkat dağıtıyorum.
dokunduğum her yara, iyileşiyor ellerimde.
sen gidince,
Gidenlere...
Nedensiz yere ölmek istiyorum.
ölmek istediğim yeri bilmeksizin hem de.
ölümün adını anmak istemiyorum
ama
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!