Hz. Adem (a.s.) Arş-ı Âlâ’ da nurla yazılı 'Ahmed' ismini gördü. Allâh Teâlâ: ''Onun ismi göklerde Ahmet ve yerlerde Muhammettir'' buyurdu.
Yeryüzünün ilk mâbedi Kâbe tamamlanınca Hz. İbrahim ve oğlu Hz. İsmail'in ettiği duâ kabul buyuruldu. Nesillerinden onlara âyetlerini okuyan, öğreten, günahlardan temizleyen, ''Ben, babam İbrahim'in duâsıyım'' diyen, Fahr-i Kâinat Efendimiz (s.a.s.)
âlemlere rahmet olarak gönderildi.
Sevgili peygamberimizin babasının yüzünde parlayan bir nur vardı. Evlenince bu nur sevgili eşi Hz. Amine’ye geçti. Çünkü kâinatın efendisine hamile idi. Sevgili peygamberimizin babası Hz. Abdullah oğlunun hiç yüzünü göremeden ebedî âleme irtihâl etti.
Bir taşzehir verin bana içeyim
Tek unutmak için acılarımı
Baksana; kırdılar kapılarımı
Yağmalandı kalbim, ömrüm, herselim
Kursuna dizdiler anılarımı
Yenik duştum bu savaşta neyleyim
Devamını Oku
Tek unutmak için acılarımı
Baksana; kırdılar kapılarımı
Yağmalandı kalbim, ömrüm, herselim
Kursuna dizdiler anılarımı
Yenik duştum bu savaşta neyleyim
