Bir yanım gurbet bir yanım memleket
Bir yanım özlem bir yanım nefret
Gömdüler beni diri diri
Hor gördüler masum bir şiiri
Rus elinin soğuk duvarları
Aralık ayı günlerden Perşembe
Islıklı bir poyraz vuruyor tenime
Aklımda akıl,dizlerimde derman yok
Korkunç bir ölümdür bu gece
Yasak bahçelerden kan çiçekleri topluyorum
Hayallerimiz vardı seninle
Birlikte yaşayacağımız
Bir ev düşlüyorduk bir de pencere
Güneş damlaları yağacaktı üstümüze o pencereden
Sabahları bir tek bizim olacaktı
Gül bahçesinde dikenim
Güledir sevdam
Bin dört yüz kırk kış geçtim
Bir bahar özlemidir sevdam
Öyle bir sevda ki bizimki
Sevinç dolu şiirlerimde bile vardır bir hüzün
Sevdiğim kalemim de bile donuk yüzün
Bundandır baharların yersiz yağmurlarını anlatışım
Bundandır gökkuşağının siyahlığını görüşüm
Sevinç dolu şiirlerimde bile vardır bir hüzün
Al da git yüreğimi sende kalsın
Dönüp bakma gözlerime giderken
Bırak bir damla gözyaşım gözlerimde kalsın
Tutma ellerimi bırak,soğukluğun bende kalsın
Ama dur al avuçlarımdan gözyaşlarımı
Suskun bakışları tadıyorum toprak kokusunda
Başım kıblede
Beyaz elbise
Bozuk bir düş kırıklığı var üzerimde
Nereye koysam nereye
Ceplerim nerde
Sen gidersin
Yağmur kokulu çiçekler solar avuçlarımda
Saçların susturur gözyaşımı
Bitersin.
Gün olur devran döner
Toprağın ve çiçeklerin kokusundan anlarım ben
Baharın gelişini
Karlar yağdığı kadar kış
Kuşlar öttüğü kadar bahardır mevsim
Siz bilmezsiniz gökkuşağının yedi rengini
Seni özlemeye öyle alıştım ki
Dişlerimin arasında adını sıkmayı öğrendim
Kalbim kusuyor sevdanı
Dudaklarım yutmakta
Varlığın öyle bir yokluk ki
Güneş gibi ay gibi hava gibi
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!