Yatağım soğuk ve boş mutluyum
Nefesimin ısıttığı kadar,yorganın yettiği kadar
Kendimi avutabildiğim kadar işte mutluyum
Anlayacağın; ki zannetmiyorum
Yok sana ihtiyacım kardan sevgili
Değmedi ellerin ellerime
Gözlerin görmedi gözlerimi
Sevmedi mi hiç yüreğin?
Unuttu mu ayakların yollarımı?
Yoksa kendini mi kaybettin
Aşık olduğum kadınlar vardı
Bilmem neydi adları,
Şiirler koşturdum ardından
Kelimeleri şehit verdim
İsyankardır gözler
Sen ne dayanılmaz bir acısın bilsen
Esirinken özgürlüğü düşünmek gibi
Resimlerden çocukluğumu geri istemeksin sen
Ardımda imkansızlığımsın önümde sıra dağlar
İSTEMEM ARTIK
Ne hüsrev olmayı denedim
Ne de Ferhat
Ben olabildim de diyemem
Bilmediklerime gidiyorum,yolum sırat
Seni özlüyorum geçen bir yılın ardından
Oysa en özlenmeyecek sendin gururumda
Neden diye soramıyorum kendime
Ulu orta söyleyemiyorum,utanıyorum
Ne olur bırak dayanamıyor bu acıya ruhum
Daha yeni kururken göz pınarlarım
Güneşin yarasaya baykuşa yaptığı kadar
Zalimceydi sevdan
Ben ise
Ne sensiz olmayı göze alabildim
Ne senle kör olmayı
Günlerden ayrılık
Saatler inadıma tik tak
Annemin dizinden son yatak
Başka güzeldir bugün
Günlerden gurbet
Her kapı gıcırtısında seni beklediğim günler
Suskunluğum oluyor bugün
Gönlümün kapı aralığında saklıyorum sonra seni
Ve sevdam oluyor sonra her kapı sesi
Sen gittin en olunmazında bırakarak
Sosyolojik şiirler yazma derdindeyim bu aralar
Sanırım sosyoloji nedir öğrenmeliyim
Böyle afilli kelimeler şa'şalı cümleler
İnternetten bakıp yaftalamalıyım seni mesela
Ne anlama geldiğinin ne önemi var ki
Yaftaymış heh
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!