İshak Özlü Şiirleri - Şair İshak Özlü

Sıcaktan bunalmış Başak boyun büker,
Ovaya serap,gönüle hasret çöker.
Sevdayı yüce bilip boynumuz eğdik,
Başak taneyi,gönül sözleri döker.

Ömre bedel sevda ateşini yaktım,

Dünya Atom Bombası yapmış,
Bi dakka yaa başörtüsü sokağa çıkmış.

Dünya Uzaya çıkmış,
İmam hatipte ayyuka,

Seni düşündüm
Hayalimde bir terazi ve kefelerinde biz,
Sende biliyorsun,
Kalbimden kalbine akan gizli pınarı.
Öyle bir pınar ki;
Sevdaya dair ne varsa içinde,

Unutma komşunu komşu hakkı var,
Elinle verdiğin yarın sana yar.
Kur sofranı yedir fukarayı sar,
Sevaptan sevaba yüz ramazanda.

Geçiyor günlerin takvanı takın,

Çeteler irili ufaklı,
Çapınca cürmü,
cürmünce ateşi olan.
Kimi ahtapot,
sarmış dünyayı.
Kimi sülük,

Filistin yanıyor,
Haçlı zihniyeti göbegini kaşıyarak,
İslam dünyası tirübünlerden bakıyor.

Lübnan da ateşler,
Batının yüreğini serinletirken,

Dağlarıma kar yağmıyor,derelerden su akmıyor,
Yandı kavruldu topraklar,başaklar tane tutmuyor.
Güneşe el uzatırken,başımız yerden kalkmıyor,
Yaktın bizi Nemrut huylu,firavun soylu ceberut.

Çalmak kanına işlemiş,sabah akşam çalıyorsun,

Gönül nehri balıgın olayım,
Aktıgın yere benide götür.
Sen çagla ben gözün olayım,
Gittigin yere benide götür.

Adına yakışır şiir yazarım,

Gökkubbe gülşenine indi bir çiçek,
Yasemen beyazınca açtı gülzehra.
Züleyha tebessümlü ay gibi gerçek,
Cennetin kapısından geçti gülzehra.

Bozkırın ortasına zühreden indi,

Ay'ın şavkı ağıp denize vurunca,
Yusufcukların ötüşü son bulunca,
Gel ey sevgili,dalğaların sesinde,
Saat oniki üzerinde durunca.

Gecenin öncüsü sahile çökünce,