İshak Özlü Şiirleri - Şair İshak Özlü

Özgür olmalı ruhum,
Doru tayın yelesine çarpan,
şakacı rüzğarın estiğince.

Özgür olmalı duygularım,
kanat çırpan bulutların,

Hayırdır inşallah,
Dün gece rüyamda,
Çocukluk arkadaşlarımla buluştum.
Anacım karpuz getirdi,
Sokak başına kadar.
Sıcakta iyidir yiyin diye,

Görmesini bilen göz güzeli her dem görsün,
Sarmasını bilen söz dostlarla sefa sürsün.
Sevgi dal budak versin kötülük gayrı ölsün,
Şairler şiir eksin güller açsın bu sene.

Yalan söz yılan sözdür doğru sözlü olalım,

Ey gözü karalım,hele bir dinle,
Ruhunu yaradan Allah aşkına.
Bir yol’a çıkalım dostça seninle,
Kalpleri nurlatan Allah aşkına.

Binbir renk çiçeğe renk veren biri,

Yürekleri üşüten karanlık çökerken,
Çakal ulumalarının sustuğu anda,
Dost yetiş gardaş dardayım derken,
İki gönül yanıp birleşti bir tek canda.

Sarmış sırtlan sürüsü Aslanım yaralı,

Bugün küçüğüm,
Yirmi yıl sonra büyük.
Okulun önemini anlat bana,
Yıllarım feda olsun sana.

Aile bağlarını anlat,

Çernobilde nükleer fabrika patladı,
Herkesten önce bizim bakan atladı,
Bir yudum çay içti,kanser yok kanıtladı,
Yaktın bir nesli ey görmez Bakan.

Basına çıkıp görünmekmiydi tüm derdin,

Güzel insanlara bir bir selam olsun,
Gönüllerine sevği mutluluk dolsun.
Acıdan,ağıttan karahaberden uzak,
Her nefeste çocukça coşku bulsun.

Kavuşmalar delice sevince boğsun,

Anası kirman eğirir,
Babası kadeh devirir.
Bir güzel gördüm ki aney,
Gideni yoldan çevirir.

Sanırsın bebektir pilli,

Bir cami minaresinden sala verilir,
Uyurken insanoğlu tabiat dirilir.
Karıncadan kelebeğe bilgi geçilir.
Bir şair ölmüş tabiat ana ağlıyor.

Çiğdem der,sustu kalem boynum bükük kaldı,