İshak Özlü Şiirleri - Şair İshak Özlü

Gecenin sessizligi,
Ruhumun sessizligi,
Dilimin sessizligi,
Yüregimin sessizligi,
Duyun feryadımı,
Dile gelin.

Sözün bittiği yerde usül başlar,
Zaman yok,sinir çok karar vermeli.
Seç seç al,mezarda dikilmiş taşlar,
Dul-yetim gözünden dökülen yaşlar.

Soğuktur delikli,sonucu sıcak,

Zakkum olup gül dalında açsan,
Bülbülün olur,dalına konarım.
Gül kokusu yerine zehir saçsan,
Abı hayat ilacı der, koklarım.

Sana gelecek eza bana gelsin.

Suya sabuna dokunma demiş,
Demişte acep iyimi etmiş.
Gözümüze baka baka çalıyorlar,
Sanırım bu sözün ömrü bitmiş.

Bu deyimin üzerini çizmeli.

Deden köylüydü oğul,
Onun babasıda,
Süveyş kanalında şehit olmadan.
Soramadık gerisini bulupta.

Yer sofrasında bir tencere,

Bugün elim kalem tutuyorsa,
Oglum,kızım sevgiyle arıyorsa,
Gözlerim dünyaya umutla bakıyorsa,
Elbet sebebi sensin Babam.

Oniki çocuk,ikide kadın,

Güneş bana doğar,
Güller bana bakar.
Gözlerimden umut,
Yüreğimden sevinç akar.

Ben bir Peri kızıyım,

Seven yüreğimi zincire vurdum,
Sevdayı duyan halkalar çözüldü.
Yedi kapılı zından kurdum,
Dört duvarından gözyaşı süzüldü.

Yürek içten içe göz dıştan ağlar,

Kalbimde yaşıyan duygularım,
Düşüncelerime yansıyıp,
Dilimden söz olup çıkabilse,
Ne sen sen olurdun,
Nede ben ben olurdum.

Zemheride plaj düşü kurdum,
Saraylar oldu benim yurdum.
Yalanı bol keseden savurdum,
Çevremde dostu bol buldum.

Kutuplarda güneşlenip yandım,