Yorgunum-2
İçim lebeleb dolu çekiştirsen boşalmaz
Bir hayli zaman oldu dışarı dökemedim
Yürekten sızlıyorum ne söylesem hoş olmaz
Başıma vura vura ne yaptım sökemedim
Mina'yı yurt ettin selâm almazsın
Yedi taş fırlattım yakın mı düştü?
İnşallah bir daha belam olmazsın
Duayla dokundum yükün mü düştü?
Daha dün filizlendin suyunu sağlam verdik
Yayıldın çevremize kökünü çekemem ben
Kalbinden geçenleri dilinde yara gördük
Huysuzdan huy edindin çirkini çekemem ben
Ağır ağır tonlaştın yükünü çekemem ben
Yüreğim közümdür
Vatan benim Ülke benim Yurt benim
Al Bayrak bizimdir bir kenara yaz
Ülkü benim Turan benim Kurt benim
Rehberim Kur’an dır bir kenara yaz
Yurt geliyorum
Türk dediler bana, dağım dumanlı
Düşmanın başına, dert geliyorum
Ocağım tüterken, yağım dumanlı
Sıkmadan elimi, mert geliyorum
Kafaya tokmak yemiş duygular bugün yoğun
Dünden kalan asılsız bütün laflar yüzünden
Burun ucunu görmez eceli yakın çağın
İç yüzü eğri büğrü bütün saflar yüzünden
Ademiyet körleşti çift gözde kalıp şaştı
Zalimin yanına git
Toprağa cemre düşer, bedenlere can gelir
Şehadetini ister, özü sağ olsun diye
Mükafat emre düşer, damarlara kan gelir
Ölümü vuslat bilir, yüzü ağ olsun diye
Edibe sor divit safran nerdedir
Bir kaleme dolmak dolmak gerekli
Sorarsanız ilim irfan nerdedir
Arayıpta bulmak bulmak gerekli
Henüz açmış çiçeklerde arıyım
Ağızlarda tatlı tatlı balım ben
Daha dün yeşildim bugün sarıyım
Yarınım yapraksız kuru dalım ben
İçimde ki volkan sessiz durmuyor
Şiirler yazmanın zamanı geldi
Dilim damağıma sözsüz vurmuyor
Notalar dizmenin zamanı geldi
Üstümüze acı bakan yüzleri
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!