Uyan, ey gözlerim, bu rüyadan uyan!
Utanmaz mısın, ellerim fasıklıktan?
Uykularım kaçın, siz de benden kaçın;
Uslan, iradesiz nefsim, sen de uslan.
Çivisi çıkmış artık yalnızlığın,
Adını dahi bilemez "yaşamın"
Kalbim şimdi senin payitahtın,
Kimse bilemez ey yalnızlık seni.
Yalnızlık, ömrün bitecek senin de!
Ayrılığın gününü seç, günlerin içinden,
Vuslatsız olanı seç, sürgünlerin içinden,
Vuslat denen hayasız düş ancak hayal olsun,
Şiirlerim düşteki yüzüne şemal olsun.
Sahibiyim artık atan ama yorgun kalbin,
Basit sözlerinin yazgısını yazan şair,
Sözüm basitse, kalbim beşerse,şiir nedir?
Gözyaşlarım sızmazsa mısradan,şiir nedir?
Sevgili,sen yoksan;yazgı nedir,şiir nedir?
Söylediğim hangi yalanlar yansır simamdan?
yalan,gülümsememiz yalan
yalan,gerçeklerimiz yalan
yalan,dünyamız yalan
geriye ne kaldı yaşanan?
hepsi hayatımın içine dolan,
her sabah günaydın dedim ona,
Bir ülkedir içimde, yakıp yıkılan;
Bir mermidir aklım, kalbime sıkılan.
Küçük kızın gülüşleri arasında,
Kim bilir hangi fakirin sofrasında…
Yarama basarak sevdim ben seni
Görerek sevdim bensiz kaderini
Biliyor musun,hiçlikti dünya bana
Bilmezsin,sen bütün dünyasın bana
Âlemlerin Peygamberidir Muhammet,
Senden şefaatini bekler bu ümmet.
Yolunda yürüyenler bulurdu hikmet,
Yine gel, küfre karşı Tevhid’le hükmet.
Putlaştırdık aslında biz kendimizi,
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!