kazağın kollarını bileklerine kadar uzat şimdi
fincanı iki avucun içine al
için kış
dışın güz olsun
camlar buğulu değilse hoh yap
sana sakarya taşısam avuçlarımla
ayva taşısam
geyve taşısam
bana istanbul olsan sonra
kız olsan
sen asıl onu severken görecektin beni
ellerini tutarken nasıl da kendimden geçip
geri dönmediğimi
sen asıl beni severken görecektin onu
havalar nasıl diye sorunca
anlıyor insan
sıra suya gelecek
böyle laf olsun misali
nabız falan ölçmeler
mutluyduk o zamanlar
aynı kareye sığıyordu gülüşümüz
ellerin makaslamasaydı iyiydi
şimdi çok zor
duydum ki karanlıktan korkmuyormuş içindeki çocuk
dizleri kanamadan öğrenmiş, koşmayı
masallardan hikayeye terfi edip
koynuna cesaret alıyormuşsun, geceleri
tanrım,
gönderdiğin kadınlar melek sanıyor kendini
kimisi cin
kimi peri..
ruhlar aleminde cirit atıp
keşke sevmeseydin de aşık olsaydın
en azından yolunu şaşırırdı ayakların
keşke ölmeden önce azıcık yaşatsaydın kendini
kendime gelmeden önce
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!