İsa Kaya Şiirleri - Şair İsa Kaya

parmak uçların yalıyor başak tarlasını
gün batımlarında kızıla dek

eteğin fırfırlanıyor her adımda
sırtın yüzüme dönükken
gölgeleniyor hayal

bazen kuyuya düşersin
çalışır çabalarsın ama nafile
çıkamazsın bir türlü

insan çok fazla uzağa gidemiyor aşktan

bazen ellerin kenetliyken
ayrıldım dersin

çünkü gidebildiğin yer

bir başka seviyorum seni şimdi
daha başka bir aşkla

bir başkayım şimdi
gülen aynalarda

keşke gemimiz olsaydı da
batsaydı

en azından bir batığın hikayesini yazardık

sen liman olurdun

batık bir hazineyi arıyorum gözlerinde

ya da her neyse..

bazen kalem bulursun kağıdın olmaz

kağıdın olur
yazasın gelmez

bazen,

bazen,
benzerini arıyorsun bazı şeylerin

anıları diri tutacak bir masa
üstünde muhabbet
eskiden kalma..

bazı şeyler karşıma çıkıp
nerede kalmıştık diyecek gibi

bazı şeyler karşıma çıkıp
yine mi sen
diyecek gibi