İsa Kahraman Şiirleri - Şair İsa Kahraman

Sevdan yaktı yüreği, yangını su söndürmez,
Irmaklar buhar oldu, üstelik göl susadı.
Gözlerin şefkat dolu, sözlerin sanki şeker,
Diline hasret duuydu, inan ki bal susadı.

Öyle kıymetlisin ki, nice yılda bir ' an ' sın,

Ne hallere düşmüş asil milletim,
Elin yabanına Bey denmiş hâşâ.
Üç kuruş görünce, görgüsüz soysuz,
Herkese hitabı ' Hey ' denmiş, hâşâ.

Davulla zurnayla düğün ederdik,

Zemheri ayında çiçek açıyor,
Her yer gün, güneşlik, iklim şaşırdı.
Evler naylon halı, sanat kaçıyor,
Yünden dokunurdu, kilim şaşırdı.

Yolun ortasında dondurma yalar,

DUMLUPINARSIN

Dürbün yere değer, başını eğse,

Eğer haritada sağ elindeyse,

KÜTAHYA’YA “ YAKIŞTI “


Şüarâ yurdudur, Kütahya ili,
Şah Çelebi, Süleyman’a yakıştı.
Vasiyet eyledi, Âl-i Osman’a

İstikbal Göklerdedir ' demiş büyük Atatürk,
Bu söz bize rehberdir, çıkalım biz göklere.
Kılavuzdur, emirdir, buna uymalı her Türk,
Göklere hâkim olan, hâkim olur her yere.

' Gökyüzünde Türk Kuşu ', korur, beyazı, alı,

' Letüftehannel Konstantiniyyete, fele niğmel emiru, emiruha, veleniğmel ceyş-ü, zalikel ceyş'
' İstanbul elbette fetholunacaktır. Onu fetheden kumandan ne güzel kumandan, onu fetheden asker ne güzel askerdir'
Hz. Muhammed

O gün:

Yörüğüz, Türkmeniz, özümüz Türk`tür,
' Demirden Dağları ' yıkan bizleriz.
Oğuzhan atamız, Orta Asya`dan,
Üç kıtaya selce akan bizleriz.

' Bozok' larımızdır: Gün, Ay, Yıldız Han,

Bülbüle dut verip kimler susturmuş,
Bülbül ötmüyorsa, Gül benden öte.
Hep gerçeği söyler, kim kilit vurmuş,
Yalan söylüyorsa Dil benden öte.

Cep fakir, kalp zengin, bilmez ahali,

Softaya Kelâm

Beni Câhil diye yerme ey softa,
Elestü’de hitabı, Belî bilirim.
Cemaatle namaz, hem de ön safta,
Allah’a açılan eli bilirim.