Dayan Olric,
Uçamasan da gökyüzünde
Kanat çırpanlara sevinerek
Baharın geleceğini bilerek
Dikeni gülde severek
Ve sabırla bir şarkıyı
Deli eder bu yıldızlar beni
Işığını söndür ey gece
Kimse görmesin gözlerini
Deli eder beni bu ağaçlar
Sen de dökülür müsün
Bir gün düşer misin gönlümden
Gözünü başkasına devirme
Göğsünü de darlama
Her nefes aldığında
Evi yıkılan benim...
Direnelim şu saçlara
Tel örgü bunlar
Kirpikler kamçı
Gözler zindan
Bu coğrafya başkasının
El sürmeden geç..
Onca kesik var
Ekmek tahtası değil,
Gönül yarası
Öyle kolay mı insan olması
Bir gül için bin dikene katlanması
Düşlerimin üzerine yıkılmış
Su boğuldu, ateş yandı
Unuttum, giden gelmez bir handı
Ya Rabb, bu öfke
Şu eriyen gölgem insandı
Gece de söndürmüş yıldızlarını
Gökkubbe yasta
Şiir var, gözlerde biter
Şiir var, bir erkeğe aşık eder
Şiir var, kirpiklerin doğurduğu
Ah, kadınlar erkekler olmasa
Size kim şiir yazacak?
Kim bilecek kıymetinizi
Kurşundan bir gökyüzü altında
Binlercesi öldü
Binlercesi müslüman
Senin bahçene gömüldü..
Sekizinciadam, isa gürbüz
Sen sokaklarımda gece lambası ol
Ben tüm şehri sana bırakayım..
Sekizinciadam, isa gürbüz
Yine ulvi bir vakitti
Sanki asırlık bir şiirdi
Çağlayan sahabe yürekleri
Eyüp Sultandı, Halit bin Velitti
Tükenmez peygamber nefesiydi
Şimdi ardından gözyaşı dökerim Eyüp
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!