Bir ırmak uzanır dağların arasında;
İnceciktir, zariftir,
İçten içe sevdiğini düşünür.
Beli kıvrık, boynu büküktür,
Ulaşmaktır tüm arzusu
İçten içe düşündüğü sevdiğine...
Dağlar dosttur, yol gösterir.
Ama yollar uzundur!
Sabırsızlanır dingin ırmak;
Coşar, dalgalanır, köpürür...
Vakit tamamdır;
Bitmez dediği yollar bitmiş,
Çekilmez dediği azap dinmiştir.
Usulca süzülür sevdiğinin koynuna...
Ama ne ırmak bulabilmiştir kendini sevdiğinin koynunda,
Ne sevdiği anlamıştır
içten içe sevildiğini aslında...
Nazlı ırmak,
Zarif ırmak,
Ne'ne gerek senin engin denize sevdalanmak?
Kayıt Tarihi : 29.9.2004 01:38:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Pervin Cankaya](https://www.antoloji.com/i/siir/2004/09/29/irmak-5.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!