Irgat Daldalan Şiiri - Seyfi Karaca

Deli caglayanlardan süzülüp inen karli daglar
Yarali ceylanlarin sudan dönüsü gibi ölesiye yanginlarin bahtinda car nacar
Sögütler sararmissa
Gölgeler hozan pinarlar corak ilginlar pitirak …
Nesesiz bir hicran sazinda hazin yövmiyecisi aksama dönen irgat daldalandir
Alip basini oylum büklüm köprülerle azaptan haraba kirgin küskün yolculugun
Her yelden bir tutam ekin her kiractan tarla toprak ve bozkir
Suya tutusup külde yanmissa kayistan kopup cercisizlige giden seren serpe yamac
Köhne duvar dibinde ocagi kararmis zifir yankilar suretiyle
Sessizligin alabildigi kadar dünyadan butarafa solgun bir mektup gibi susarak
Sana gelince ansizin durur gazel cigligi genzi yanik kapilar
Unutursan kimbilir belki eger agcedeki esen yelleri
Simdi sonbaharsin iste bak gör diye evvela ikindi igdeleri
Degilse bile sana seni yitik müjdelerden poyrazlayan fisiltilar cümlesini
Derde mahal hasrete mahsus
Fitil islemeyen yarelerde söyler söylesirim