Dostlar vardır
Aranızı zaman açmış
Sanırsınız muhabbetin tadı kaçmış
Dostlar vardır
Dostlar vardır
Unutamadığınız
Senden gelen duayı
Hiç kimseden almadım
Hayatta hiç kimseye
Böyle borçlu kalmadım
Çok birikmiş borçlarım
Ayrılıklar mevsimi sonbahardır bilinir
Yaz aşkları çizilir, hatıralar silinir
Yaprak dalı bırakır, bülbül gülü terk eder
Ayrılığın hüznünü insan bugün farkeder
Yapraklarım sarardı, çiçeğim hep kırmızı
Diren diren diren
Nereye kadar
Bekle bekle bekle
Nereye kadar
Dayan dayan dayan
Nereye kadar
Günden güne taştan taşa aksana
Çepeçevre sevgi dolu baksana
Ellerini çiçek çiçek açsana
Aşka erip gemileri yaksana
Sessizliği dinlersin el ayak çekilince
Ara sıra nazar eyledim
Bir yaz boyu
Bilmem neler çağrıştırdım size
"Binlerce çiçekten biri işte"
Dediniz belki kimileriniz
Kah denize girerim saatlerce
Kopkoyu bulutlarla kaplı
Bir ekim sonu gününde
Kah iki saat yürürüm
Yağmur altında sırılsıklam
Ve bir hançer gibi ruhuma saplı hasret
Ne kadar güzelmiş o günler meğer
Daha dün bunu ben nasıl bilmezdim
Bu güzel rüyayı görmesem eğer
Günlerce aylarca daha gülmezdim
Mevsimim güz olmuş aylardan eylül
Gül ki güzel yüzün hep gülsün
Her dem gönül bağımda bir gülsün
Gönülsün, gönül içre gönülsün
Sen üzülme, gülmeyenler üzülsün.
Ben kabuğum, içimdeki özümsün
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!