Elinde silah olanın
Dilinde barış olanın
Vay böyle yalanın
Köküne kömecine...
Hendekle gelen barışın
Bazen olur da defter açarım
İçimi dökmek rahatlamak için
Defter sayfası bana bakar ben de ona bakar dalarım
Ruhum kabarır için için
Yazacak o kadar çok şey var ki
Eskiden sohbetler olurmuş
Herkes toplanırmış evlerde, odalarda
Öğütler, nasihatler atadan, dededen
Sabaha hazırlık yapılırmış geceden
Bugün atam da sen oldun dedem de
Can kulağıyla herkes seni dinliyor
Bir dünya varmış bilmiyordum daha düne kadar
Dostumdan kazık yiyince öğrendim
Bir dünya varmış acımasız
Gül koparırken elime diken batınca öğrendim.
Adına arkadaşlık derler bir bağ varmış
Bu memleket var ya güzelim
Yağmuru eksik olmayan
İnadına balçıkla dolmuş yolları
O kazıkçı esnafı
Selamın dahi çıkar üstüne olduğu
Beş paraya satan insanları
Bir bahar daha geldi ana
Tabiat yemyeşil gülümsüyor
Sular coşkun kuşlar çığlık çığlığa
Ben yine sessizim ana
Ben yine üzgün
Ben yine yorgun
Her gün batımında seni
Biraz daha özlerim anam
Alınca derin hayaller beni
Dalar güneşe gözlerim anam
Biliyorum gün batımındasın
Ne zaman uzaklara dalmayı bırakırsam
Bil ki hayallerimden vazgeçtim
Ve ne zaman düşüncelerle boğuşmayı terkedersem
Bil ki seni unutmuşum
Ne zaman pencerenin önüne gelsem camlar buğulu
Bitmez gecelerin karanlığında
Güzel sabahların ufkunu bekliyorum
Gelmez yarınların dünündeyim
Gelmesi zor günlerin hevesiyle
Bazen bir avuç toprak elimde
Ayrı dünyalar niye? Neden ayrılar?
Ay bir değil mi? Güneş de bir
Anlamını kaybediyor sensiz, senden gayrılar
Bütün 'Bir'ler aşkına gel bir.
Birdir, biriciktir dünya ayrı olamaz
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!