İrem'in Günlüğünden -2- Şiiri - Tülay Su ...

düşman pusuya yatmış çıt çıkarmıyor
kimbilir belki yerini öğrenmemden korkuyor

hani; 'sessiz atın çiftesi pek olurmuş' ya...
ondan olsa olsa tay olur...
yakında ben bir küheylanım derse hiç şaşırmam...

bende çok korktum
o kadar çok korktum ki kim olduğumu unuttum

burası kim, ben neresiyim?

***
yüreğimin kapısını çalmıştın
dışarda kalma diye aldım seni yanıma 'dost' diye
benim yediğimi yedin, benim içitiğimi içtin...
benim giydiğimi giydin...
bir de tutup benim için 'eşeğin teki demişsin'
bak bu konuda sana hak verdim
ne bileyim herkesi kendim gibi biliyorum
sahip olduklarımı paylaşıyorum
bunun adı 'eşeklik' olmuşsa ne yapabilirim
sen benim kapımda köpek bile olamazdın ya neyse
adam yerine koydum seni
seninkisi; 'besle kargayı oysun gözünü' misali
bir de kediye nankör derler...
seni tanıdıktan sonra kedileri bile sevdim

az kalsın unutuyordum
hani bir konuşmamız da
yaptığın bir hata için kendine
ben var ya ben 'eşek oğlu eşeğim' demiştin ya
şimdi sana hiç kimseye hak vermediğim kadar hak verdim

(bir satır borcumu ödedim bu da şiir borcum...)