Iraz kaldım, bu yobaz yaşamın seminerinde,
Avare oldum sayende, bu loş rutubetli şehirde,
Tabansız ademoğlu, bu rutubeti nereden bilir?
Kiml ellerini arkaya atar, kurtulur lüzumsuz beşerlerden,
Kimi baş kaldırır, önemsemez minarelerin çağrılarını.
Kimine hoca denir, kimine ruhban,
Susmuyor, kaçıyor katran dolu otoban,
Açız der, lakin ismi cismi balaban,
Haykırır, susturulamaz marjinal kahraman.
Evvela sual lazım, kuvvetli bilinene,
Emni’midir ki, tenha bu loş sokaklarda gezinmek,
Beşerler tatsın hürriyeti, manahları esaret!
Halil Efe Ayvalı
22.10.2024
Kayıt Tarihi : 26.10.2024 15:01:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Hikayesi:
Türkiye Cumhuriyeti'nin son sosyolojik durumuna eleştirel olarak yazılmış ağır dilli bir şiirdir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!