lahzada içten kopan sunturlu küfür belirsizliğin
gidişinle başlar ölümlerin tarihi
pembe tablolar çizerim mahalle çocuklarına
düşen bir sığırcığı yuvasına koymaktır seni sevmek
her an ağlamağa hazırlanan bir fahişe içimde yokluğun
bıçkın nisan yağmurlarını sığdırabilsem bir çerçeveye
o senin farketmeden güldüğündür
Aynaya,
Çöken avurtları
Hüzün dökülen yüzü yansımış kadın!
Ne çıkar
Gözlerinin yeşili solsa
Devamını Oku
Çöken avurtları
Hüzün dökülen yüzü yansımış kadın!
Ne çıkar
Gözlerinin yeşili solsa
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta