İnsanoğlunun Çaresizliği

Bir yanımda varlık bir yanımda yokluk,
Aç köpek sesleri,
Yorgun argın bir insanın soluk nefesi,
Yıllar geçti dinmedi gözlerinin nemi,
Bu akşam da sisli bu akşam da kasvetli,
Çile insanın tabiatında var belli ki,
Yalnız ara sıra farklı renkli.
Korku değil bu içimde ki,
Çare olamamanın çaresizliği,
Bir umut yalnız soluk nefesi,
İnsan ki bugün sahip olduklarının kıymetini bilmeli.
En nihayetinde her şeyin gelip geçeceği,
Ezelden beri bilinen bu dünyanın düzeni.
Sineye çekmek deyimi,
Bu zamanda içime sinmedi.
Bugün bilsem bile yeryüzünde var olan tüm ilmi,
Yetmez çözmeye çözülmez içimizde ki ayrılık hissi.