İnsanlık denen şey bitmiş be dostum!
Habil kabil misali davalar var,
Kimsede kalmamış izzet ile ar,
Şükür kanaat kalmamış oy havar,
İnsanlık denen şey bitmiş be dostum!
Konuştu mu ağzı iyi lâf yapar,
Söylediğinde muhakkak gaf yapar,
Dinleme yoktur kendince saf yapar,
İnsanlık denen şey bitmiş be dostum!
Mübareğin suyu tersine akar,
Aklınca iblisi önüne takar,
Ekâbir güya aval aval bakar,
İnsanlık denen şey bitmiş be dostum!
Çirkeflik içinde dolanır durur,
Çakalla çiyanla otlanır ürür
Bilmez ki her şeyi yek Allah (CC) görür,
İnsanlık denen şey bitmiş be dostum!
Bazısı bazısıyla uğraşır durur,
Bizi bilen bilir yapmayız gurur,
Asla yok fütur, gönüllerde sürur
İnsanlık denen şey bitmiş be dostum!
Nasihat almaz alsa da pek tutmaz,
İnan o boğazdan o lokma gitmez,
Kerim’ce derim, bak sınavın bitmez,
İnsanlık denen şey bitmiş be dostum!
Kerim BAYDAK-2015
[email protected]
Kayıt Tarihi : 11.3.2015 10:52:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
gerçekten insanlık kalmamış bitmiş insanlık
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!