Yalnızlık gibi iyi şey yok,
İnsanlar bu kadar sahteyken.
Yanlış insan ararsanız çok,
İnsanlar bu kadar sahteyken.
Denizlere doğru uçuyorum,
Ben kendime yelken açıyorum.
İnsanın yanından kaçıyorum,
İnsanlar bu kadar sahteyken.
Akşam üzeri güneş indi mi,
Benim kimse anlamaz fendimi.
Dağlara vuruyorum kendimi,
İnsanlar bu kadar sahteyken.
Yalnız olanları anlıyorum,
Can sıkıntısını önlüyorum.
Kırlarda kafamı dinliyorum,
İnsanlar bu kadar sahteyken.
Yusuf ben de bilmem nediyorum?
Ben kendimin teskin ediyorum.
İnsanlardan kaçıp gidiyorum,
İnsanlar bu kadar sahteyken.
Kayıt Tarihi : 25.9.2024 16:18:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Tebrikler...
TÜM YORUMLAR (1)