Yaşarken öldüğü doğrudur insanın.
Kimimiz yaşamak için ölüyor
kimi öldürüyor içinde bir başkasını
bir kimsesizler mezarlığı içimiz
hepimiz aslında kendimizin kiralık katilleriyiz.!
Sevmeyi bilmeyenlerin burnundan getirdiği insanlar aleminin son sevenleriyiz biz.
İlk on dakikasında herkesin mutlu olduğu korku filmleri gibiyiz
düşünmemeyi becerebilsek belki daha az acı çekeceğiz.
Azız biz
anlamayanların dünyasındaki anlayanlarız
yalan söylendiğini bile bile inananlarız...
çok bilip az söyleyen
az söyleyip çok düşünenleriz...
İnsanız biz...
Melih CoşkunKayıt Tarihi : 3.1.2015 20:53:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Melih Coşkun](https://www.antoloji.com/i/siir/2015/01/03/insaniz-biz-17.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!