Yolda yürüyorum çok şükür şimdi.
Sizleri unutmadım,her an hayalim di
Belki bu,içimde bir ılık esintiy di
Sizlerle paylaşınca iyice perçinleşdi
Yolda arkadaşımla yürürken.birden
Bana dedi şurdan,muz alıversen
Bense güldüm,nerden çıktı bu aniden
Almam sebepsiz her hangi bir şeyi ben
Dedim demesine ama,çokta üzüldüm
Bana baktı,hafifçe tebessümle güldü
Sonra,işte sebep: canım istedi benim
Olmaz her canı isteyene,alamam dedim
Döndü bana, peki olsun bu, küpe sana
Ben ağır hasta olsam,evde yatsam
Beni ziyarete gelirmisin hey paşam
Allah etmesin gelirim etme boşa tasa
Peki gelirken muzda alırmısın değil mi
Evet o zaman alırım,çünkü sebebi belli
Etme koçum,ağır hastayım o zaman yiyemem
Şimdi sağlıklıyım alda doya doya yiyeyim
İşte biz insanlar hep böyle ters iş yaparız
İhtiyacı varken vermeyip,çok uzaklara atarız
Gerçeği görmek için,ille de onu ona yaşatırız
Yaşarken değil de,öldükten sonra daha çok anarız
17.10.2007
Bahattin Tonbul
Kayıt Tarihi : 17.10.2007 01:36:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
İnsanlar sağlıklı iken eşi ve dostuna her zaman bir şeyler almalı.Hasta olunca alınan hediye ve yiyecekler o zaman tad alamıyacaktır.Birde insanlar öldükten sonra şair,yazar,müzisyen,sanatçı.....vs.kıymeti daha çok anılıyor
son gunlerde Antoloji'de okudugum yuzlerce siirden guzel ve orjinali, tebrikler.
amsterdam'dan bol selamlar,
abdullah
TÜM YORUMLAR (1)