İNSANIN HÜLÂSASI
Tartışmaya açılmaz, inançlar ile kutsal
Zâlim zulümden caymaz, vahşîler olmaz uysal
Kötüyü verme misal, olmaz kötüden misal
İnsanın insanlara, olmalı hep saygısı
Ancak o zaman olmaz, insanların kaygısı
İnsanın insanlardan, genelde endişesi
İnsan insanın kurdu, olmuştur klişesi
Halbuki olmalıdır, birbirinin çaresi
Merhamet temel vasıf, insani değerlerde
Bu vasıf çoğalmalı, insanım diyenlerde
İnsandan başka varlık, zulm etmez hemcinsine
Akıl inse verilmiş, bu gerçeği bilsene
Yanlış yolda gidersin , doğrusuna gelsene
En mümeyyiz vasıftır, insanlarda merhamet
Kendine gel, bir düşün, gör kendini bir zahmet
Niceleri helâk olmuş, Semud, Eyke, Ad kavmi
Nihayette olacak, her ömürün takvimi
Namazını aksatma, Ramazanda tut savmı
Her canlıya ölüm var, istisnası yok bunun
Ezelden ebede dek, değişmeyecek kanun
Cennet ve cehennemde, vardır yedi kademe
Ameli cihetinde, tahsis olur ademe
Kimileri zulm eder, kimi olur hademe
İyi kötü, yaptığın, hepsi sana aittir
Şerri işleyen zâlim, hayr işleyen zâhittir
Baban belki sağdır da, dedeniz yaşıyor mu?
İnsan ömrü ne kadar? Yüzü pek aşıyor mu?
Sevapların az gelmiş, günahın taşıyor mu?
Ömürü ettin ziyan, yaşamışsın boşuna
Büyük belâ sarmışsın, yaşıyorken başına
Kayıt Tarihi : 7.5.2024 18:52:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!