Balık su içinde, bilmez kıymetin.
Ummana sevda var, selinde kaldı.
Olursan içinde bunca felaketin,
İnsanın kıymeti malında kaldı.
Altına değeri verir sarrafı.
Kör, görmez gözlerken dört bir tarafı.
Cömertlerde niçin sevsin israfı?
Karun göçün yükler, salında kaldı.
Horozun gözü kalır çöplüğünde
Saraylara taş atar küllüğünde
Yatar kalkar durur samanlığında
Bülbülün sevdası gülünde kaldı.
Eker, tarlasına bitmez tanesin
Biçer, diker; batmaz iğnesin
Dayar kanlı bıçağı delmez sinesin
Gelmez yolcu, gözün yolunda kaldı
Cesur olursan, çözümü dene
Külfet olsa da katlan sözün dene
Yakarda ateşi özünü dene
Meyvesi ham olurda dalında kaldı.
Kayıt Tarihi : 3.4.2014 13:55:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Yunus Akkale](https://www.antoloji.com/i/siir/2014/04/03/insanin-degeri-2.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!