İnsanın Allah ile bağlantısı koparsa
Kendi arasındaki bağlantısı da kopar.
Peygamberler gelir ve fıtratına döndürür,
Peygamberlerden sonra yine fıtrattan kopar.
Doğasını hor görür aklına fazla uyup,
Fıtrattan uzaklaşır yapay bir dünya yapar.
Bu dünyada mutluluk nedir unutur çoktan
Her yönüyle doğayla ilişkisi de kopar.
Kirletir, yakar, yıkar, malda mutluluk arar,
Kısır döngü içinde, daha çok çalar, çırpar.
Böylece bir zavallı varlık haline gelir
Utanıp sıkılmadan şeytana bile tapar!
Ondan sonra yeniden düzeltilecek veya
Büyük tırpan gelecek; belki kıyamet kopar...
Kayıt Tarihi : 13.10.2015 14:06:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!