Haklılık güzelliktir,
Fikirsiz insan çorak.
Yoksa Allah inancı,
Zihinler daim kurak.
Herkes herkesi bilse,
Gerek kalmaz herkese.
İyiyi iyi anlar,
Bakmaz elbet her sese.
Süslü, süsüyle kuvvet,
Buluyum derse ayıp.
Yetimi korumalı,
Allah’ın emri deyip.
Sofralardaki nimet,
Kim bilir kime kısmet.
Hangi şahsa gülecek,
Bekleyen gümüş kispet.
Haydi deyip yürüyen,
Ulaşır bil menzile.
İnsanım diyen insan,
Kavuşsun bin bir güle.
Kayıt Tarihi : 29.1.2012 13:00:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Durdu Şahin](https://www.antoloji.com/i/siir/2012/01/29/insanim-diyen-insan.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!