Bilmiyorum hangi penceresindesiniz dünyanın. Bir şeyler bildiğim vardır elbet, mesela;
Benim penceremde insanlar kördür, görmezler yanı başında açlıkla boğuşanı.
Benim penceremde ideolojiler katildir, insanı insana kırdırıyor diye,
Benim penceremde iki yüzlüdür yöneticiler, dünyanın bütün renklerini para üzerindekilerden ibaret zannederler çünkü.
Benim penceremde hayat zordur, çağdaşlığın getirisi her türlü sıkıntının altında bir yetimdir, insanın varlığı.
.
.
.
Benim penceremde ben çaresizim. Çünkü insanım!
Kayıt Tarihi : 14.12.2013 07:07:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Mücahit Kutlu](https://www.antoloji.com/i/siir/2013/12/14/insanim-34.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!