Kendini beğenen kişi;
Başka kimseden haz almaz.
Küçümsemek bütün işi;
İnsanlığı hiç baz almaz.
Kibri boyundan aşkındır
Tahammülsüzdür, taşkındır
Bilmez ki, kendi düşkündür
Hayat dersinden yüz almaz
Kibarlık, incelik bilmez
Hoşgörüyle nazar kılmaz
Tatlı konuşmaya gelmez
Tatsız aşına tuz almaz
Kendini hep üstün görür
Gözünü mağrurluk bürür
Gurur caddesinde yürür
Edep, erkândan uz almaz
Yakın semtine uğrama
Çürük kumaş tutmaz yama
Bir dost için can ver ama;
Ekâbir olan giz almaz
Böylesi insanı görme
Girdiği mekâna girme
Ötmesine fırsat verme
Gönül sofrası yoz almaz
Gururdan, kibirden çıkıp,
Duru sular gibi akıp,
Çevreye ibretle bakıp,
Soylu ağaçtan göz almaz.
Mehmet Postallı / 2023
Mehmet Postallı
Kayıt Tarihi : 18.8.2023 00:28:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!