kar kristalleri gibiyiz herbirimiz.
hep farklı ve benzeri olmayan.
önce gökyüzünden düşüyoruz,
bir zaman kalıp,
yavaş yavaş,
toprağa karışıyoruz.
İstanbul bana hep seni hatırlatıyor.
Çünkü onun gözleri de en az seninki kadar yeşil.
Hala, gülümseyen bir lale gibi
bana sürgününü gönderiyorsun
dört yanı çevrili bir kale gibi
Devamını Oku
Çünkü onun gözleri de en az seninki kadar yeşil.
Hala, gülümseyen bir lale gibi
bana sürgününü gönderiyorsun
dört yanı çevrili bir kale gibi
kurgu benzetme ve kapanış çok güzeldi
Ne yazık ki o beyazlığımızdan hiçbirşey kalmıyor geriye ..,
kartopu oynayıp elleri üşüyen bir çocuktan başka ...
Kisacik, kocaman bir siir...
anlamlı ve kar gibi beyaz bir anlatım...
ya üşütüyor ya eritiyoruz zamanı toprakta...
Bu şiir ile ilgili 5 tane yorum bulunmakta