Her sureten insanı; sanman sakın siz insan!
İnsanlık özel nimet, yani Haktan bir ihsan.
İnsan nisyandan alma, müpteladır nisyana!
İhsanları unutup, koşar daim isyana!
Bazı kullar kâmildir, Hak indinde insandır;
Sırtımda, taşınmaz yükü göklerin;
Herkes koşar, zıplar, ben yürüyemem!
İsterseniz hayat aşını verin;
Sayılı nimetler bal olsa yemem!
Ey akıl, nasıl delinmez küfen?
Devamını Oku
Herkes koşar, zıplar, ben yürüyemem!
İsterseniz hayat aşını verin;
Sayılı nimetler bal olsa yemem!
Ey akıl, nasıl delinmez küfen?
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta