Kanadından vurulmuş
Bir kuş gibi vuruldum,
Gönülden yaralıyım.
Hançer yarası ne ki
Kurşun yarası ne ki
Bu yara bir başka yara
Vurulmayı ben istemedim,
Sende vurmayı belki
Vurmak istedim seni belki,
Belki de hiç istemedim.
Bizimkisi masum bir tutam sevgi,
Bir tutam aşk belki
Kendimi bildim bileli
Hep aranır bu sevgi, bu aşk
Oysa bilmezler ki hep firari.
İnsanı ne zaman
Nasıl vuracağı bilinmez
En derin yerinden
Hani tut ki yakaladılar
Tel örgüler, kelepçeler
Zindanlar kar etmez
İpe çekilmez, kurşun işlemez
Sevgi bu, aşk bu
En büyük silahımız bu
Oğullarımızı, kızlarımızı vurduğumuz
Halkımızı, halklarımızı vurduğumuz silahımız
Yarimizi çok özel yerinden vurduğumuz,
Adı sevgi, soyadı aşk olan silahımız
Bu silahınla vuracaksan vur beni sevdiğim
Sevgi hamurumuzda var
Aşk hamurumuzda var
Kaçamayız vuruluruz,
Vuruluruz güpegündüz
Bir tek sevgiye-aşka teslim olmak yakışır
Sevgi-aşk varsa
Sen bana
Ben sana yakışır
Yakıştırmasalar da yakışır
Bana yakışır
Sana yakışır
İnsan olana sevgi yakışır
Aşk yakışır
Kayıt Tarihi : 24.3.2009 18:10:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!