İnsan oğlu Şiiri - Nimet Öner

EY İNSAN OĞLU

Sevmek diyorum azizim sevmek!
Bir kuşu gökyüzünde süzülürken seviyorsak,
Uçamayınca da sevmek, yaralıysa merhamet etmek,
Her kuş kendi dilince şakır, her dile kulak vermek...
Sevmek diyorum azizim sevmek!
Bir sokak lambasının ışığıyla aydınlanıyorsak ve seviyorsak her gece,
Afacan bir çocuğun sapanından fırlayan taşla tuzla buz olsa da,
Karanlık direğini de sevmek, geçmiş zamanlar adına...
Sevmek diyorum azizim sevmek!
Gül goncadayken nasıl sevilirse, sevmek lazım pul pul dökülmüş halini de,
Her insanı diliyle, diniyle, ırkıyla, rengiyle, olduğu gibi sevmek.
İnsanlar dokuz ayda dünyaya gelir, fazlası yok
Eksik, erken doğmuşsa; iki kere sevmek, güçsüz devletler, yoksul milletler gibi...
Zayıfı vurmak insan işi değil, zalim işi.
Orman kanununda,
Hayvanlar yaşamak için öldürür!
İnsanlar yaşatmak için ölmüyor ise durup düşünmek
Anlamıyorum ölü insanlar size ne kazandıracak
Belki daha güzel bir yere gönderiyorsunuz, yanlışlıkla...
Sessiz sessiz gitmeleri ondandır belki de.
Anladığım tek şey, artık dört etmiyor iki kere iki,
Cellat olmuşsun
Vampir olmuşsun,
Hayvan olmuşsun
Ey insan oğlu!
Katığın insan değil ki! ! !

Azra Nimet öner