Bencilliklerimizden fark edemez hâldeydik,
Fitne, kargaşa derken türleri de katlettik…
Bu yüzden kısa sürdü insanlığın süresi,
İnanmak gerekirken baskın olmuştu nefsi…
Rab, emirleri reddedilmiş kul, nefis peşindeydi,
Beni kör kuyularda merdivensiz bıraktın,
Denizler ortasında bak yelkensiz bıraktın,
Öylesine yıktın ki bütün inançlarımı;
Beni bensiz bıraktın; beni sensiz bıraktın.
Devamını Oku
Denizler ortasında bak yelkensiz bıraktın,
Öylesine yıktın ki bütün inançlarımı;
Beni bensiz bıraktın; beni sensiz bıraktın.
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta