İnsaN İnsandıR Şiiri - Sinan Karakaş

Oyalanıp dururuz
Dünya oyuncağıyla
Bazen soğuk havayla
Bazende sıcağıyla
Para bulduk mu şayet
Keyif üstüne keyif
Bazende savaşırız
Middenin açlığıyla
Öncede kendimize
Sonrada kendimize
Öncelikler her zaman
Kendi düzenimize
Canı çıksın diyerek
Mazlumları ezeriz
Düşene tekme vurur
Üzerinden geçeriz
Eşraftanız diyerek
Şerefleri çiğneriz
Asla toz kondurmayız
Kendi üzerimize
Hiç bakmak istemeyiz
Hesap defterimize
Büyük dağları babam
Küçük dağlar benimdir
Gözle görülmez olan
Bir virüslük can ile
Yerlere düştüğünde
Kopar feryadu figan
Hadi ne duruyorsun
Kalksana ayağıya
Niçin halen yerdesin
Devam et ağalığa
Aczini bilmeyenler
Acze düştüklerinde
Süt dökmüş kedi gibi
Başları önlerinde
Hani kıl aldırmazdın
Sen o büyük burnundan
Bak şimdi yerlerdesin
Ölüyorsun ağrından
İnsan bil sen insanı
Unutma yaradanı