maskelerde son buldu serüven
asrın mezatında satıldı gerçeğin
insan hep sanır
hep sandığı ile aldanır
mey sanırsın
seninle dolup boşalan kadehleri
için için içip tükettiğin zamandır
esrik bir rüzgar gibi
ne kuşların
ne baharın kalır
bir kuyu ki
dibi ayna
gökyüzü sanırsın
dalarsın seyrine
alamazsın kendini kalırsın o karanlıkta
bildiğin bütün yollar
bir başka yol için çıkarır kendini
bir başka yoldan
vardım sanırsın
kalırsın ortalıkta
bütün kuytular meskenin olur
sanırsın ki
benim bu şehrin harabesi
bu karanlığın sahibi
bu oyunun körebesi
benim dersin çıldırırcasına
bu girdabın çıkmazındaki
nefsin enkazı
kendinle başlarsın bu isyana
sanırsın ki
kırdığın aynalarda çoğalan yüzün
azaltacak yalnızlığını
insan hep sanır
hep sandığı ile aldanır
o bakışın intizarında
ne aşkın
ne intiharın hatrı kalır
Recep Koç
Kayıt Tarihi : 28.4.2020 23:31:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bazı bölümler hem akmıyor hem de aşırı öğüt verir tarzda
benim dersin çıldırırcasına
bu girdabın çıkmazındaki
nefsin enkazı
Ses uyumu , akış , zerafet yok bu kısımda. Üstelik hissettirmekten ziyade anlatıyor .
Bu imzayı tanıyorum. Antolojinin daimilerinden. Artık üst şiirler yazar umudundayım.
TÜM YORUMLAR (3)