İnsan Bunun Neresinde? Şiiri - Murat Akbaş

İnsanlık; bir varoluş ve öze kavuşma destanıydı.
Kün toprak oldu, Hz. Adem ruha can oldu…
Kün su oldu, Hz. Nuh ile yeniden varoluş imtihanı…
Kün ateş oldu, Hz. İbrahim ile altın adalet imtihanı…
Kün sabır oldu, Hz. Yakup ile selamete…
Kün devlet oldu, Hz. Yusuf ile kemale erdi…
Kün yasa oldu, Hz. Musa ile ilk kendi uyacak…
Kün hikmet oldu, Hz. Süleyman ile mütevazı egemenlik
Kün yurttaşlık görevi, Hz. Yahya ile hükümdarlığa başkaldırı…
Kün ol dedi babasız, Hz. İsa ile şeytanın tekerine çomak sokmak…
Kün dosdoğru ol, Hz. Muhammed nuru ile hakikat tecelli etti…
Hepsi bir perde idi,
Geçmen gereken bir kapı idi…
İnsanlığın anlam kazanmasıydı…
Her geçiş bir olgunluk, serinlik, bir pişmek idi…
Hamdık, toyduk, dalında olgunlaştık…
Düştük yeni diyarlara…
Ayrıldık ana yoldan,
Karanlıklara daldık…
Yeni puta tapışlar…
Arayışlar ve araya giren şeytanlar…
İyi ile kötünün var oluş mücadelesi…
Nefs ile ruh iç içe,
Bir beden de büyük imtihanı…
İnsan bunun neresinde?
Gönül sarayı seni bekler…
Kendini yok et de gel…
Kendin öl uyan da gel…
Sıyrıl benlik nefsinden,
Sana can verene gel…
Yırt bütün perdeleri…
Ol diyene gel…
İnsan bunun neresinde?