Ey adem oğlu sen nesin dinle bak,
Uzun bir yolda giden bir yolcusun.
Ve her şeyden aciz bir kulsun,
Her şeyden korkan bir insan.
Alemi ervahtan gelip dünyadan geçip,
Ahire t alemine gitmek için sırada bekleyen,
Yalnız bir çocuk gibi oyun oynamaya dalan,
Otobüsü kaçıran zavallı bir küçük insan.
Çok büyük bir sermayeyi boşa harcayan,
Sonra bilet parası bulamayan bir zengin,
Ama bütün bir serveti olan altınları,
Pul niyetine harcayan zavallı insan.
Fakir düşmeden zenginliğin kıymetini bilmeyen,
Çok ağlayacağına çok gülen zavallı insan,
Düşününki bütün servetini beyhude harcayan,
Bir düşüncesiz yolcudur zavallı, zavallı insan.
Zavallı insan yolcu olduğunu unutup öyle yaşıyor,
Sonra hatasını anlayıp, Eyvah larla ağlıyor,
Kendine verilen servet bitmiş, Yaya düşmüş yola,
İşte böyle olmak istemiyorsan Yaratanı dinle ey İNSAN.
26.07.1996
Kayıt Tarihi : 30.10.2010 23:12:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Sami Gökay](https://www.antoloji.com/i/siir/2010/10/30/insan-133.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!