İnsaf Caner Şiirleri - Şair İnsaf Caner

Anadoluda, kızlarımız genç kadınlarımız,masum bir gülücük,temiz bir aşk ya da tecavüz sonucu NAMUSSUZ damgasını yerken.
Hunharca katledilirken aynı eylemde bulunan bazı şanslıların(!) göklere çıkarılmasını,gayri meşru doğurdukları çocukların el bebek gül bebek büyütülmesini yadırgıyorum ve de anlamakta güçlük çekiyorum.Madalyonun bir yüzü tu kaka diğer yüzü seviyeli birliktekik(!)
Bu çelişki niye.?

Anlatacağım öykü bunlardan biri sadece.

Benim de,
Bir canım var.
Ve için de yüreğim.
Yüreğimde de sevdam.
Kış güneşine aldanıp,
Tomurcuklanıp da,

İşte biz bile
Seni bir günde
Anıyoruz.
Eğitimli cahil
Zengin fakir
Ya 10 kasım

Düşünüyorumda;
Herşey seninle bir başka güzeldi..
Senin olduğun gecelerde, üşümezdim.
Sesin vardı, gözlerin ısıtan içimi..
Çiçekler en güzel kokularını saçardı sanki..
Şimdi;

'Gözyaşımda saklısın,ağlayamam ben.
Düşeceksin sanırım,kirpiklerimden'


Ahh.! !
Canözüm..

Beni,
Bulduğun günü unut anne.
Gözyaşlarımızın karıştığını da unut.
Sen yavruna,ben yarınlarıma
Köpük gibi,
Ellerimden kayıp giden

Yalan değil sevgili,
Unuttum artık seni.
Günü birlik aşklarla,
Gül, oyna,seviş emi.

Sakın bulurum sanma,

Gidiyorum..
Bu sana son şiirim..
Son seslenişim..
Adını dahi,son anışım..
Yağız'ım,Çınar'ım,Güz Çiğdemi'im..
Cancağız'ım..

Hani,
Aşk iki kişilikti..
Hani,
Sevdiğin kadar sevilirdin..
Hani,
Kavuşmak için,

Beni;
Ana kucaklarında
Arama gülüm..
Ben;
Ara sokaklarda,
Kuytu çıkmazlarda,