İns, İblisi Solladı Şiiri - Cihat Şahin

İns, İblisi Solladı

Halt etmekte, haddi aşıp şu beşer
Çok konuda, iblisleri solluyor
Kahirlere, meslek olmuş şer işler
Birbirini, cehenneme yolluyor!

Medenilik, paravandır eksere
Arkasında, her den’ilik yapılır
Akıl şuur, gelmeyince pek ser’e
Her geçen gün, daha fazla sapılır!

Hidayete, yeğlenince dalalet
Sapkınlıklar, moda oldu cihanda
Yayıldıkça, türlü, türlü melanet
Huzur, sükûn, kalmamıştır şu handa.

Fasık güruh, hevasına tapınca
Batıl olan, hak olana yeğlenir
Çoğu halklar, doğru yoldan sapınca
Koca şeytan, bayram yapıp eğlenir.

Son kitabı, terk edeli bu millet
Türlü bela, eksik olmaz başlardan
Faziletten, sayılınca her zillet
Haz almazlar, hayırlardan hoşlardan.

Ayrılınca, son Nebinin izinden
Huzur, sükûn, terk eyledi ümmeti
Ve çıkınca, Yüce Rabbin sözünden
Şeyhten şıhtan, bekler oldu himmeti.

Çakma dinler, yayıldıkça tüm arza
Hak hakikat, düştü hepten gözlerden
Pek çok kişi, yönelince bed tarza
Zerre hikmet, çıkmaz oldu sözlerden.

İç açıcı, değil iken durumlar
Siyasiler, hoş görüyor durumu
Islah için, sa’y etmezken kurumlar
Yeğliyorlar, lehte olan yorumu.

Vahametler, arz ederken mahiyet
Kıpırdamaz, mesullerin kılları
Vaziyete, el koymaz da bir heyet
Serbest eder, nar’a giden yolları!

Cihat ŞAHİN
25.02.2024-İZMİR