İnleyen Elem Devalandı Şiiri - Saliha Öcal

Sevdan olmazsa ne yaparsın sualine?
Kekeledi,duraksadı bilemedi ne diyeceğini.
Ses tonu yükseldi,ne söylediğini biliyor mu dilin?
Bence duymuyor dalgın kulakların.
Sen farkında değilsin ne söylediğinin.
Bu kadar emek boşuna mı döküldü dilinden.
Mırıldandı durdu,duydum öfkeyi sesinden.
Kırmamak için telkin verdi kendisine.
Bilmiyordu ki aşkını ölçüyordum teraziyle.
Terazinin kefesi ağır bastı,geçti sıratı.
Biliyorum artık inleyen elem devalandı.
Şimdi şükür eda etmeli kılmalı namazı.
O kadar güzel ki sıkmıyor boğazı.
Baymıyor seni,yok nazı mazı.
Sonra bir nefes aldı dizdi kelamları.
Söylediklerimi unutma kullan aklını.
Verdi bir örnek böyle uzaklaştırdım zararı.
Sen de aklını kullan veremezler sana sızı.
Sakın unutma,sana yazdığım yazıyı.
Haydi el ele verelim bırakmayalım çabayı.
Ne olursa olsun pes etmeyelim birbirimizden.
Hiçbir hal almasın ahsen duyguları bizden.
Engeller sinek vızıltısı,uçup gitsin üzerimizden.
Kısmet yazmış bizi,ışık saçılıyor anlımızdan.

Edremit/Van.