İncir Ağacı Şiiri - Perizat Yönet

İncir ağacının altında
üç kardeş otururdu
incir ağacının sütünden
daha aktı sevgileri
üç ayrı insan
üç ayrı dünyaydı onlar
ama hayalleri hep beyaz üstüne kuruluydu
orada oturur dünyayı dolaşırlardı
minicik yüreklerindeki umutlarıyla
gün geldi sarardılar
gün geldi soldular
gün geldi koptular
beyaza dair geriye kalan
biraz hüzün
biraz kırgın
biraz nedendi...
incir ağacının altında oturan üç kardeş
elbette çok sevdiler
elbette çok sevildiler
elbette mutlandılar
ne ki;
yeter sandılar beyaza dair umutları
ve hep 'ben 'olsun istediler
yarım kalmış besteler misali söz bulamadılar
güçlerine dur diyecek
yazık ki ballanıp içleri çekildikten sonra
düştüler dallarından
ne ham olabildiler
ne olgun
incir ağacının altında oturan üç kardeş
ben sizi hep sevdim
ben sizi hep özledim
ve,
ben sizi sarmalayacağım günü beklemekteyim
ham olsanızda,olmasanızda.